วันอังคารที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

กิจกรรม ศิลปินพื้นบ้านสื่อสารด้วยเพลงบอก ตอนที่ 3

เพลงบอก นิยมเล่นกันในวันตรุษสงกรานต์ เป็นการบอกกล่าวป่าวร้องให้ชาวบ้านได้ทราบว่าถึงวันขึ้นปีใหม่แล้ว โดยเฉพาะรายละเอียดการเปลี่ยนปี             หรือการประกาศสงกรานต์ประจำปีซึ่งสมัยก่อนไม่ได้มีการพิมพ์ปฏิทินอย่างเช่นในปัจจุบัน พอถึงปลายเดือนสี่ย่างเดือนห้า ซึ่งเป็นระยะที่ชาวนาส่วนมากเก็บเกี่ยวขึ้นยุ้งขึ้นฉางเสร็จแล้ว เวลาพลบค่ำตามละแวกบ้านจะได้ยิน        เสียงเพลงบอก มีการออกตระเวนตามบ้านโดยมีบุคคลซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีในหมู่บ้านนั้น ๆ เป็นคนนำทาง คอยไปปลุกเจ้าของบ้านให้เปิดประตูรับ เมื่อเจ้าของบ้านเปิดประตูรับ แม่เพลงก็จะขับกลอนเพลงบอกขึ้นในทันที เจ้าของบ้านจะเชื้อเชิญขึ้นบนเรือน ยกเอาหมากพลู บุหรี่ เหล้ายาปลาปิ้งออกมาเลี้ยง และจะว่าเพลงเล่นตำนานสงกรานต์ในปีนั้นให้ฟัง

เครื่องดนตรีที่ใช้ประกอบการขับร้อง
ใช้เครื่องดนตรี ๒ ชนิด คือ ฉิ่ง ๑ คู่ และกรับ ๑ คู่
แม่เพลงและลูกคู่
                 เพลงบอกคณะหนึ่ง ๆใช้ผู้เล่นไม่มาก  คือมีเพียง ๑ คนกับลูกคู่อีก ๒ คน เป็นอย่างน้อย  และอย่างมากที่สุดจำนวนลูกคู่ไม่เกิน ๔ คน  แต่ที่แม่เพลงนิยมกันมากคือลูกคู่    คนเท่านั้น
                         

                                           คณะผู้จัดทำ


เด็กชาย ศักดิ์พันธุ์   เดชอรัญ
เด็กชายรัตนพล       บรรณสาร
เด็กชายปฐมพร   สินเสาวภาคย์นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๓ / ๓

ครูที่ปรึกษา




นายชลอ  พลรัตน์

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น